ا آدمها ...
همیشه خوب را برای یافتن خوبترین رها میکنیم..
غافل از اینکه خوب ،همانیست که وقتی از همه چیز و همه کس بریدی یادش می افتی..
همان کس که هر روز حالت را میپرسد و تو سرسری میگویی خوبم...
تنهایی، شاخه ی درختی ست پشت پنجره ام …
گاهی لباسِ برگ میپوشد، گاهی لباسِ برف …
اما همیشه هست!
او برای من
فقط یک نفر است
یک نفر که شاهرگ خوابم را در دست دارد
و بیداری های شبانه ام را
به تاریخ انقضای قرص های آرام بخش ربط می دهد ..